Beste Dirk Draulans, uw leven is inderdaad mislukt

De kandidatuur van Van Ypersele en de tegenkanting van zeven collega's heeft vele opiniemakers in hun pen doen kruipen om beide zijden te verdedigen. Dirk Draulans verdedigt Van Ypersele, maar gaat zwaar over de schreef. Tijd dat iemand (nota bene een student) hem op zijn plaats zet.

Drama

De tegenkanting van enkele professoren heeft voor veel drama gezorgd. Zowel Dirk Draulans en Tom Naegels doen gemeen hard. Ik zal maar één van de twee uitvoerig bespreken.

Waarom pak ik Dirk Draulans aan? Ten eerste omdat hij als wetenschapper de academische spelregels moet kennen. Tom Naegels als pure journalist kan ik nog vergeven uit onwetendheid. Ten tweede omdat beide dezelfde argumenten hanteren, en ik ben een efficiënt iemand die niet onnodig dubbel werk levert.

Ad hominem

Het eerste argument dat Dirk Draulans aanhaalt is het gebrek aan autoriteit, de ondergetekenden professoren zijn geen klimaatwetenschappers dus moeten zwijgen.

Ten eerste is deze houding ongelofelijk denigrerend. Het is ongezien dat collega wetenschappers (dat deze niet in hetzelfde onderzoeksveld liggen is irrelevant) zich zo minachtend uitlaten. Ik ben dan ook zeer teleurgesteld door het gebrek aan collegialiteit.

Ten tweede is deze houding ongelofelijk hypocriet. Dirk Draulans is zelf bioloog (geen klimaatwetenschapper) en volgens zijn redenering ook niet bekwaam om over deze zaak te oordelen.

Het ergste is de drogreden die hij hanteert: een ad hominem. Dirk Draulans wilt niet de inhoud van de brief discussiëren maar verkiest om op de man te spelen in plaats van op de bal. De tegenkanting van de professoren is louter gebaseerd op het gebrek aan attitude van Van Ypersele, niet zijn academische capaciteiten. Iedereen kan die kritiek uiten, maar Dirk Draulans koos ervoor om dat te negeren en zijn collega's te schofferen.

Dirk Draulans zou moeten begrijpen dat de klimaatsopwarming veel raakvlakken vertoont met diverse disciplines. Economen berekenen de economische kosten, sociologen onderzoeken de maatschappelijke veranderingen en houdingen, politicologen bespreken het beleid, ingenieus vinden koolstofneutrale technieken uit en last but not least biologen bekijken de impact op de biodiversiteit. Elke academicus kan een mening formuleren over deze materie.

Belangenvermenging

Het enigste inhoudelijke argument dat Dirk Draulans aanhaalt is dat van Van Ypersele's werk bij Greenpeace. Dirk Draulans reageert erg flauwtjes met een "Et alors?". Hij begrijpt niet de significantie van dat "detail".

Het IPCC moet een neutrale partij zijn. Het moet boven het gekibbel staan tussen de internationale overheden en milieubewegingen. Deze moet de zuivere wetenschappelijke cijfers rapporteren.

Een man met een voorgeschiedenis bij een milieubeweging comprimeert deze neutraliteit. Kan er belangenvermenging optreden? Kan Van Ypersele beïnvloedbaar zijn? Kan hij nog onpartijdig zijn?

Er zijn professoren die wel neutraal kunnen zijn, Van Ypersele is een academicus die dat niet kan zijn. Van Ypersele heeft uit zijn gedrag een zekere vooringenomenheid geëtaleerd die de ondergetekende professoren hebben omschreven als groen fundamentalistisch. Dirk Draulans is mis dat het enkel om zijn vroeger werk gaat bij Greenpeace, het is de som van vele indicatoren.

Om die reden kan Van Ypersele niet onderdeel van het IPCC worden.

Academische deontologie en democratische spirit

Dirk Draulans gaat verder in zijn boosheid. Hij steunt Van Ypersele's woordkeuze om critici als negationist te bestempelen. Ikzelf heb geen probleem met het gebruik van dat woord, ik weet dat de betekenis ervan de Holocaust overstijgt en nu algemeen als synoniem wordt gezien voor een ontkenner. Wat mij wel tegen de borst stoot is dat volgens Draulans negationisten de toegang tot de media moet ontzegd worden want de discussie is gesloten.

Helaas pindakaas, de discussie is niet gesloten, er zijn nog altijd wetenschappers die sceptisch zijn over één of meerdere facetten van de klimaatopwarming. Het klimaatnegationisme van Draulans is geen coherente groep. Probeer maar "de" negationist te omschrijven: wat kenmerkt deze, wat motiveert deze? Ik zal een kleine greep nemen uit de diversiteit van meningen die bestaan omtrent de klimaatopwarming.

Er zijn negationisten die ontkennen dat er een opwarming is. Er zijn negationisten die niet ontkennen dat er een opwarming is maar wél ontkennen dat deze veroorzaakt wordt door de mens. Er zijn negationisten die akkoord zijn met de opwarming en het menselijk karakter, maar ontkennen dat CO2 dat de boosdoener is. Er zijn negationisten die alles in het midden laten en geen enkele zijde gelijk geeft door gebrek aan bewijs.

Deze posities zijn normaal, er bestaat niet zoiets als een algemene consensus onder wetenschappers. Wetenschappers stellen alles in vraag in hun oneindige honger naar kennis. Wetenschappers kennen "de waarheid" niet, en er zullen altijd andere wetenschappers zijn die "de waarheid" ontkrachten. Dat is hoe een academische discussie loopt. Het is een overtreding van de basis academische deontologie door te poneren dat de discussie gesloten moet worden.

Dirk Draulans gaat verder: hij wilt dat andersdenkenden niet op de radio verschijnen. Het publiek zou maar eens kunnen twijfelen. Ik val bijna van mijn stoel! Is Dirk Draulans helemaal gek geworden? Dit is een grove schending van de persvrijheid, vrije meningsuiting en vrije gedachte. De wereld van Dirk Draulans is een wereld met totalitaire regimes à la Hitler en Stalin die de media controleren om het publiek te hersenspoelen met groene propaganda.

In een debat van enig ander onderwerp is het de plicht om alle meningen te vertegenwoordigen. Het publiek zal zelf wikken en wegen welke mening de juiste is. Dit model is de basis van de westerse democratie. Het is enorm erg dat Dirk Draulans de democratische geest vermoord in naam van de klimaatopwarming.

Appelen en peren

De drogredenen van Dirk Draulans gaan gewoon verder. In één adem vergelijkt hij klimaatcritici met creationisten en "mensen die met veel minder inzicht stellingen verkopen die gemakkelijk geslikt worden".

Wat een manke vergelijking is dat! Creationisten zijn religieuze fundi's die heilige boeken als argument gebruiken, als wetenschapper gaat een debat voor dovemansoren zijn. Beide partijen gaan meer succes hebben tegen een muur. Geloof en wetenschap zijn een slechte combinatie.

Klimaatcritici aan de andere kant proberen met wetenschappelijke argumenten hun stellingen te verdedigen. Er is een basis voor een gezonde discussie hier en absoluut geen reden om dit te vergelijken met creationisten. Dit is gewoonweg een zielige appelen-en-perenvergelijking.

Ironisch lijkt het dat juist de klimaatgoeroes de meeste overeenstemmingen hebben met creationisten. Zij vertrekken ook vanuit een heilige overtuiging van hun Groot Gelijk en kunnen geen kritiek daarop verdragen. Klimaatwetenschap als dogmatische religie, Kafka en Orwell konden er een puntje aan zuigen.

Natuurlijk moest Dirk Draulans wederom de persoonlijk-beledigende tour opgaan. Klimaatcritici worden als minder intelligent en populistisch bestempeld. Het is een triest dieptepunt van zijn betoog.

Conclusie

Dirk Draulans zijn leven is mislukt: na zo veel jaar is er nog altijd tegenkanting. Toen in 2009 de eerste Climategate ter sprake van, konden klimaatgoeroes dit nog van tafel vegen. Nu in 2015 is er een tweede bom ontploft: Climategate 2, nog meer bewijs van manipulatie van cijfers. De echte mislukking is dat wetenschappers als Draulans kritiekloos zich hebben laten bedriegen én geïndoctrineerd zijn om de bedriegers te verdedigen op alle mogelijke manieren. Drogredenen en onbeschoft gedrag is geoorloofd om het publiek te manipuleren en andersdenkenden de mond te snoeren.

De Climategates vragen enkel om meer discussie, meer onderzoek en meer neutraliteit. Van Ypersele is het tegenovergestelde van al dat. Noch Dirk Draulans, noch Tom Naegels ontkennen het attitude probleem van Van Ypersele. Van Ypersele is geen goede kandidaat voor het IPCC. Hopelijk gaat de regering dit ook begrijpen.

Reacties