Een belangrijke boodschap

Beste bloglezers, beste tweeps


Vandaag is het een belangrijke dag. Het is mijn verjaardag. Niet mijn letterlijke verjaardag (mijn anonimiteit is heilig) maar wel mijn accountverjaardag. Op 25 november 2014 heb ik deze blog gemaakt samen met mijn Twitteraccount. 

Ik begon compleet van nul; geen volgers, geen lezers, niks, nada. Na een jaar kan ik zeer tevreden terugkijken: ik heb bijna 100 blogs geschreven, mijn blog heeft in totaal bijna 13 000 pageviews, ik heb ruim 18 000 tweets verstuurd en mijn Twitteraccount heeft bijna 600 volgers.

Ik had een jaar geleden nooit gedacht dat dit zou kunnen gebeuren. Ik kan jullie, mijn Twittervolgers en bloglezers, niet genoeg bedanken om dit mogelijk te maken. Het is door jullie delen en retweeten dat mijn blogs en tweets worden gelezen. Het is door jullie constructieve commentaren en complimenten dat mij motiveert om te blijven tweeten en bloggen, ook al lijkt het alsof ik aan het roepen ben in de woestijn. Jullie zijn mijn brothers-in-arms.

Wat gaat het volgende jaar brengen? Zeer zeker blijf ik verder doen zoals nu: maatschappijkritische, al dan niet radicale (in positieve zin) blogs schrijven en dito tweets versturen. Ik zal blijven tegen de schenen schoppen van de linkse goegemeente. Ik blijf complexloos rechts, voor mij een mengeling van liberaal, conservatief en nationalistisch gedachtegoed. Ik blijf partijpolitiek onafhankelijk, geen definitieve kant kiezen maar puur zeggen wat de waarheid is (ook al wordt dit niet in dank aangenomen van een bepaalde partij wie ik niet zal vernoemen). Ik blijf trouw aan mijzelf, ik ga niet mijzelf laten leiden tot bovengenoemde getallen en mijzelf verraden voor pageviews of volgeraantallen. Ik blijf met een open blik naar alles en iedereen kijken, ik blokkeer geen mensen waarvan ik niet eens ben, ik respecteer ieders vrije meningsuiting en ik zal die dan ook zonder meer verdedigen. Ik sta altijd open voor een goed debat.

Zoals misschien al gemerkt, sommige van mijn blogs verschijnen sinds kort ook op de Nederlandse blog- en opiniesite Veren Of Lood. Ik als Vlaming lijk daar een vreemde eend in de bijt, de enige geel-zwarte tussen al dat oranje. Dat hoeft ook niet vreemd te zijn, het lot van Nederland en Vlaanderen is al eeuwenlang vervlochten. Vlamingen en Nederlanders spreken dezelfde taal, zijn geografische buren en delen dezelfde problemen: een bureaucratische EU, een oprukkende fundamentalistische islam, een immigratiegolf en een wegkijkende links-progressieve elite. In die aspecten zijn wij één.

Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: een welgemeende merci!

De Mondige Student




Reacties