Geef ze geen reden...

In de reeks "Geef ze geen reden" maakt de regering de oppositie wel heel gemakkelijk om te scoren. Vandaag lanceert Alexander De Croo het idee om de politiek minder te laten inmengen in de overheidsbedrijven. Van een liberaal oogpunt is dit perfect verdedigbaar, vadertje staat zou meer een "laissez faire" attitude moeten hebben.

Het schaduwbestuur

Over de jaren hebben politieke partijen hun partijsoldaten in de raden van bestuur gezet. Zelfs nu met de regeringswissel zal in vele raden van bestuur de PS de touwtjes in handen hebben. De huidige partijsoldaten zullen dankzij Alexander De Croo vrij spel hebben. Zonder controle van minister de stiefmoeder kunnen ze hun greep op de werking van de overheidsbedrijven verstevigen en de regering stokken in de wielen steken. Het zou intellectueel oneerlijk zijn om bij zulke praktijken enkel de PS als zondebok te stellen. Elke partij, inclusief Open Vld, heeft boter op zijn hoofd.

Het is dan ook ironisch dat vooreerst er sprake kan zijn van minder inmenging, eerst alle partijsoldaten vervangen moeten worden door apolitieke bestuursleden (en dus meer inmenging). Dit is natuurlijk pure politieke science-fiction. Elke kandidaat-bestuurslid heeft een politieke mening en is dus vatbaar voor de invloeden van partijen.

De managerslonen

De echte rel is over het loonplafond van € 290 000, ingevoerd door de vorige regering. Qua gedachtegang is deze verdedigbaar: het overheidsbedrijf wordt gefinancierd door de regering (ergo de belastingen van de bevolking). Exuberante lonen gaan enkel wrevel veroorzaken. Dit is versterkt door de inspanningen die gevraagd worden aan de bevolking. Een zekere soberheid qua lonen is het minste dat de regering moet vragen aan zijn topmanagers.

Kortom, het is niet het moment om cadeautjes uit te delen. Het enigste cadeau van de regering is aan de oppositie, die brandstof heeft gekregen om de regering af te schilderen als neoliberaal en voor de rijken. Het is dan ook oliedom van Alexander De Croo om dit te doen.

Overheidsbedrijven anno 2014

De echte discussie wordt hier niet gevoerd; wat is de rol van de overheid in sommige overheidsbedrijven? Moet de regering een telecombedrijf hebben? Moet de regering een tv-station hebben? Een postbedrijf? In beide sectoren is er een open markt met veel concurrenten, een overheid zou zich daar beter niet moeien. Het verkopen van zulke bedrijven zou ook de politieke inmenging verminderen.

Dit klinkt heel verleidelijk en toch. We zijn verslaafd aan de inkomsten die we krijgen. Het kortzichtig verkopen zou over de lange termijn meer geld kosten. In deze krappe tijden zou het beter zijn dat de regering deze bedrijven verkoopt en een aandeel van minder dan 50% behouden.

Dit combineert het beste van twee werelden: dit levert een zeker dividend per jaar op en vermindert de politieke inmenging. Ook moet de gemeenschap eventuele hoge managerslonen niet meer uitbetalen, alles wordt betaald uit de omzet. Via aandeelhouderschap heeft de regering nog steeds een vinger in de pap om correcties uit te voeren.

Een mens mag dromen.



Reacties