Sinds
de mini-oorlog van afgelopen zomer roert er zich in Europa. Israël heeft geen
krediet meer. Israël's beslissing om meer nederzettingen te zetten, de
herinvoering van collectieve straffen, de oprotpremie en de dood van een
Palestijnse minister waren de laatste druppels. Verscheidene parlementen
overwegen om Palestina te erkennen. Deze reactie is net een brug te ver.
Eenzijdig
Het conflict is al decennia oud. Het is in een eindeloze cirkel van vredesonderhandelingen en incidenten gegaan. Wat er nu gebeurt, is weinig anders. En toch, de psychologische grens is bereikt. Israël heeft te veel mensenrechten geschonden.
Alhoewel, het wordt zeer eenzijdig bekeken. De oorlog van
deze zomer is naar aanleiding van een brutale ontvoering en moord van
Israëlische jongeren. Sinds de wapenstilstand zijn ook langs Palestijnse zijde
misdaden gepleegd. Aanslagen op synagoges zijn nog altijd legio. Hamas bedreigt
Israëlische ministers. Alleen al de afgelopen twee maanden zijn er verscheidene
geïsoleerde "incidenten" geweest: steekpartijen en gooien van zuur
naar joden.
Zijn dan de acties van Israël gerechtvaardigd? Nee, maar
wel begrijpbaar. De Israëlische regering moet iets ondernemen als wraak of het
verliest gezicht aan de bevolking. Wraak en weerwraak, dat is het conflict in
een notendop. Dit kan niet meer verder duren.
Dubbele standaard
Langs beide zijden gebeuren dingen die niet door de beugel kunnen. De overwegend linkse media en linkse politici focussen al te vaak op Israël alleen. Ze hanteren hierbij een dubbele standaard. Ze schreeuwen moord en brand als Israël een uitschuiver maakt maar spenderen geen aandacht aan de Palestijnse agressie.
Het is ook wraakroepend dat "toevallig" nadat het
Europees Parlement aandringt op een tweestatenoplossing, dat het Gerecht van Eerste Aanleg van het Europese Hof van
Justitie de beslissing geannuleerd heeft om Hamas niet op de lijst van
terroristische organisaties te zetten. Dit zou maar eens de erkenning van
Palestina in gevaar brengen.
Vele separatistische regio's konden niet op zoveel linkse krediet steunen. Zelfs democratische separatistenbewegingen in Catalonië en Schotland kregen veel tegenwind vanuit linkse én Europese hoek. Als dat niet kan, laat staan dat bewegingen met banden met terroristische milities zoals de IRA en de ETA enig begrip krijgen. Maar Hamas is marxistische terroristenbeweging die veel steun geniet bij de moslimbevolking over de wereld. Linksen knijpen daarvoor wel een oogje dicht.
Hamas
Laat er geen twijfel zijn; een tweestatenoplossing is nooit mogelijk met Hamas. Hamas is het Palestijns filiaal van de Moslimbroederschap. Zij zijn inherent terroristisch en een gevaar. Hun handvest is duidelijk:
"Artikel 13: Er is geen oplossing voor het Palestijnse probleem dan de jihad. Artikel 32: Het verlaten van de conflictcirkel met Israël is hoogverraad; vervloekt zij degene die dat doet."
Dit is nog maar de top van de ijsberg, de
antisemitische haat druipt ervan af. Er valt met zulke maniakken niet te
onderhandelen. Het is ook normaal dat een tweestatenoplossing niet mogelijk is met hen.
Zoals in Noord-Ierland en het Baskenland, moet Hamas eerst
ontbinden voor er deftig kan onderhandeld worden. Dit is ook de enige
voorwaarde die men moet stellen: de volledige ontbinding van alle terroristische organisaties (men zou
nog vergeten dat de Al-Aqsa
Martelarenbrigades een Fatah-geallieerde milities zijn).
Conclusie
Beide zijden in het conflict tussen Israël en Palestina hebben misdaden gepleegd. Het zelfbeschikkingsrecht van Palestina moet erkend worden, met de enige voorwaarde dat het terrorisme wordt afgezworen. Enkel dan kan Palestina erkend worden.
Reacties