Het was weer leuk in de Kamer. De voltallige oppositie (buiten Vlaams Belang) verliet het halfrond. Pijnlijk duidt dit aan dat oppositie voeren niet voor iedereen weggelegd is.
Hypocrisie
Waarom was er deze exodus? Blijkbaar was een conflict met kamervoorzitter Bracke de basis. De oppositie vond dat de persoon aan wie de vragen werd gesteld moest antwoorden. De regering durfde dat zich naast te leggen en lieten de vragen beantwoorden door de persoon die zij hadden gekozen. Rumoer al om, een schande voor de democratie!
Daar zit een zekere logica in. Een vraag wordt gesteld aan één specifieke persoon en niemand anders. Wat de oppositie vergat te vermelden dat deze praktijken al jarenlang bestaan. Hun verontwaardiging klinkt dan ook hypocriet en ongeloofwaardig.
Schot in eigen voet
De reactie daarop is contraproductief. Door het verlaten van de Kamer worden de vragen niet geantwoord. Het is erger dat de linkse oppositie hun kans hebben gemist om constructief te zijn. Blijkbaar zijn de werkende mensen met een beperking weinig relevant dan deze symboolpolitiek. Natuurlijk leidt deze heisa de aandacht af van de core van oppositie voeren: inhoudelijke kritiek.
De oppositie schiet dus dubbel in eigen voet, ze verzaken hun plicht om de regering te bekritiseren en tonen aan dat hun kritiek weinig inhoud bevatten.
Europees parlementsregels?
Deze circus doet mij denken aan die andere opvoering van Laurette Mitraillette aan het begin van deze legislatuur. Het uiten van gratuite beledigingen en op de man spelen i.p.v. op de bal heeft het imago van de PS geen deugd gedaan.
Ik vraag mij dan ook af of basis beleefdheid totaal afwezig is bij de linkse oppositie. Moeten we zoals in het Europees parlement boetes uitdelen voor gevloek en getier? Dit lijkt mij een last-minute oplossing als de oppositie zich niet herpakt.
Conclusie
De nieuwe oppositie moet de knepen van het vak nog leren. Democratie is het beschaafd meningsverschil, de democratie is niet gediend met drama.
Hypocrisie
Waarom was er deze exodus? Blijkbaar was een conflict met kamervoorzitter Bracke de basis. De oppositie vond dat de persoon aan wie de vragen werd gesteld moest antwoorden. De regering durfde dat zich naast te leggen en lieten de vragen beantwoorden door de persoon die zij hadden gekozen. Rumoer al om, een schande voor de democratie!
Daar zit een zekere logica in. Een vraag wordt gesteld aan één specifieke persoon en niemand anders. Wat de oppositie vergat te vermelden dat deze praktijken al jarenlang bestaan. Hun verontwaardiging klinkt dan ook hypocriet en ongeloofwaardig.
Schot in eigen voet
De reactie daarop is contraproductief. Door het verlaten van de Kamer worden de vragen niet geantwoord. Het is erger dat de linkse oppositie hun kans hebben gemist om constructief te zijn. Blijkbaar zijn de werkende mensen met een beperking weinig relevant dan deze symboolpolitiek. Natuurlijk leidt deze heisa de aandacht af van de core van oppositie voeren: inhoudelijke kritiek.
De oppositie schiet dus dubbel in eigen voet, ze verzaken hun plicht om de regering te bekritiseren en tonen aan dat hun kritiek weinig inhoud bevatten.
Europees parlementsregels?
Deze circus doet mij denken aan die andere opvoering van Laurette Mitraillette aan het begin van deze legislatuur. Het uiten van gratuite beledigingen en op de man spelen i.p.v. op de bal heeft het imago van de PS geen deugd gedaan.
Ik vraag mij dan ook af of basis beleefdheid totaal afwezig is bij de linkse oppositie. Moeten we zoals in het Europees parlement boetes uitdelen voor gevloek en getier? Dit lijkt mij een last-minute oplossing als de oppositie zich niet herpakt.
Conclusie
De nieuwe oppositie moet de knepen van het vak nog leren. Democratie is het beschaafd meningsverschil, de democratie is niet gediend met drama.
Reacties