Het is zo mooi om links en rechts in de armen zien te vallen voor een gemeenschappelijk doel. Met rechts bedoel ik natuurlijk niet de conservatieven en nationalisten maar de liberalen. Liberaal Alexander De Croo en rode journalist Bart Eeckhout houden een pleidooi voor meer economische migratie als oplossing voor de vluchtelingencrisis.
Linkse euforie...
Beste lezers, u kan op beide oren slapen. De doden in de Middellandse Zee zullen niet meer vallen, de vluchtelingenstromen zullen opdrogen én de economische crisis zal opgelost worden. Het antwoord op alle vragen die ons slapeloze nachten bezorgd is migratie, migratie én migratie!!! Het linkse mantra migratie = welvaart overspoelt onze breinen om Orwelliaans ons te doen overtuigen van de Grote Waarheid.
In het Evangelie volgens Multikul staat duidelijk dat migranten een green card nodig hebben. Deze green card geeft economische migranten een werkvisum voor één jaar met beperkte sociale bescherming. Zoals een liberaal betaamt moet de moloch van een EU dit visum geven en Fort Europa zo snel mogelijk afgebroken worden. Dan gooit men nog wat nietszeggende modewoorden: opener landbouwbeleid, actievere defensie, ... Natuurlijk is het enige obstakel extreemrechts en een gefaald integratiebeleid, maar men blijft positief!
... en bittere realiteit
De wakkere van geest doorprikt makkelijk de linkse euforie. Geen enkele economische migrant zal in één jaar kunnen integreren, een stiel leren, een job krijgen en genoeg afdragen om de maatschappelijke kosten terugbetalen. Dit is socio-economische science-fiction van het Star-Trekgehalte. Een taal & cultuur leren kost tijd, educatie kost tijd en jobs zijn er niet.
De beperkte sociale bescherming gelooft niemand dat deze komt. Puur rationeel zou dit een vorm van sociale dumping zijn, gefinancierd en goedgekeurd door onze eigen regering! Dit zou ook leiden tot een hangmatcultuur en sociale fraude, economische migranten zullen wel de lusten (OCMW-uitkering en dito huisvestiging) maar niet de lasten (integratielessen & werken) willen dragen. Ik zwijg dan nog over de discriminatie die migranten zullen hebben en het gehuil van links voor het "corrigeren" van deze zelf-uitgevonden discriminatie en dus ijveren voor een volledige toegang tot onze zuurverdiende sociale zekerheid. Niets gaat dan overblijven om de vergrijzing op te vangen.
Vele economische migranten zullen vaak blijven steken in fase 1 (integreren) omdat er enerzijds geen incentive is vanuit het perspectief van de migrant (over een jaar is deze terug weg) en anderzijds omdat links gewoon geen eisen gaat stellen. Waarschijnlijk draait het eropuit dat het de Vlamingen zijn die zullen aanpassen aan de migranten en niet omgekeerd (zie naar Erasmusstudenten en speciale Engelstalige lessen voor hen en hen alleen). Ik kan de gesprekken tussen de baas en de migrant al voorstellen, het is alsof men kijkt naar een aflevering van Matroesjka's.
Ook blijft het stil wat er gaat gebeuren als dat jaartje is afgelopen. De green card is eerder een wild card voor onbeperkte toegang tot het land. Niemand verwacht dat de economische migrant zich braafjes richting land van herkomst gaat bewegen. Waarschijnlijk vergt dit systeem weer een uitgebreid ambtenarenapparaat om alle visums te controleren en verlopen visumhouders uit te wijzen. In realiteit eindigen deze migranten in de illegaliteit en uiteindelijk de goot. Dan gaat links hun hart tonen en al die economische migranten regulariseren. Als dank kleuren ze het bolletje rood bij de rode partij. Links en cliëntelisme, ze blijven onlosmakelijk verbonden.
Liberaal neokolonialisme
Voor blauw daarentegen worden economische migranten als wandelende geldautomaten gezien. Liberalen als De Croo geven geen ene moer wie er consumeert, zolang ze maar consumeren. Dat dit maar povertjes gaat zijn door de armoede onder economische migranten wordt gemakshalve vergeten.
Liberalen geloven echt dat economische migratie doet innoveren. Alsof al die migranten bollebozen zijn. Nee, doorprikken die bubbel. Migranten, zoals de gastarbeiders van blauwe weleer, zijn enkel goed voor het vuil werk (het eufemisme knelpuntberoep wordt weer rondgestrooid). Als een liberaal spreekt over beperkte sociale bescherming, bedoelt deze volledige sociale uitbuiting.
Natuurlijk wordt de bevolkingstoename van Europa geprezen. Natuurlijk kan dit alleen als de economische migranten blijven (oeps!). Onzinniger dan dit argument bestaat er niet. Enkel als die mensen arm gehouden worden blijven ze kweken. Dan nog, de kinderen van vandaag zijn de ouderen van morgen, dit zal enkel leiden tot een opbod van bevolkingsgroei. Dit is niet duurzaam.
Het ergste is dat onder het blauw vernislaagje een perverse logica zit. Het pleidooi voor economische migratie combineert het slechtste van liberalisme en nationalisme tot een brei van egoïsme en zelfontwikkeling ten koste van anderen. Men zegt men dat men de vluchtelingencrisis wilt oplossen maar men verergert het alleen maar. Liberalen willen bewust een brain drain veroorzaken in de landen van herkomst ter verrijking van de eigen economie. Nadat de kolonisten de minerale rijkdom plunderde moet de menselijke rijkdom nu ook genomen worden. Gortiger dan dat economisch nationalisme bestaat er niet.
Economische migranten zijn zelf de toekomstige middenklasse van die landen en worden gelokt naar het Westen door de green card van de liberalen. Het argument dat zij geld toesturen is maar een schrale troostprijs en een terugkeer naar de denkwijze van de vorige eeuw. In Europa wordt kennis & vaardigheden nu meer naar waarde ingeschat. Een dokter kan geen levens redden door een cheque te sturen naar zijn familie.
Recht op gelukscreatie
Liberalen zijn meesters in de eufemismen. Economische migratie bevorderen is niets meer dan een open grenzenbeleid voor gelukszoekers. Deze krijgen zelfs de rode loper uitgerold.
Hardcore liberaal Koert Van Espen was geschokt op Twitter dat ik niet meeging in zijn utopisch beeld van "recht op gelukszoeken". Ik werd vergeleken met Pol Pot. Ironisch genoeg ontnemen liberalen als hem ontnemen veel meer geluk van economische migranten dan ik met mijn pleidooi tegen gelukszoekers.
Dit gaat diep-filosofisch klinken maar het is de waarheid. Geluk en leed worden beide bepaald door afgunst en hebzucht door de eindeloze neiging te vergelijken met referentiepersonen. Dit is basis sociale psychologie. Ja, wij in het Westen hebben het goed. Toch zijn wij niet gelukkig want als referentie nemen we de rijken met hun chique wagens en enorme villa's. Ja, migranten zijn niet gelukkig want ze kijken naar een westers gezin en al hun weelde.
Het resultaat van dit vergelijken is het afgunstsocialisme, want datgene dat men begeert maar niet kan krijgen moet van iemand afgenomen worden. Men rechtvaardigt dit door drogredenen zoals sociale rechtvaardigheid, economische ongelijkheid en solidariteit, maar in essentie eist men een deel van de koek van een ander op. Socialisten willen dat geluk wordt gehaald: letterlijk bij de rijken voor arme Europeanen en bij de westerlingen voor arme migranten. De realiteit is de enige barrière: niet iedereen kan in het Westen gaan wonen. De rijken kunnen niet een eindeloos obese staat dragen.
Afgunstsocialisme is vluchtgedrag en neigt naar reddeloosheid. Door te focussen op de verschillen tussen de mensen is men blind voor wat men al heeft. Daardoor voelt men zich niet ongelukkig, men maakt zich ongelukkig. Men wentelt in zelfmedelijden en men blijft bij de pakken zitten. Men zoekt als maar meer heil in de overheid, men wordt een klant en claimt (of eist?) alsmaar meer. Socialisme eindigt altijd in apathie.
Wat is het alternatief? Een echt liberaal principe is de handen-uit-de-mouwenaanpak. Men kan de moed vinden om het beter te doen. Geluk neemt men niet van anderen maar creëert men zelf. Migranten worden beter geëmancipeerd om te blijven in eigen land. Zij zijn de toekomst van hun land, hun gemeenschap. Participatie in hun economie en sociale zekerheid is een must. Hun welvaartscreatie moet lokaal blijven. Dan pas kunnen ze uit de armoede groeien en hoeven ze helemaal niet in gammele bootjes te stappen van malafide mensensmokkelaars. Dan pas kunnen ze gelukkig zijn.
Conclusie
Rood en blauw vertellen de burger sprookjes. Niets van hun mantra's kan de toets van de realiteit weerstaan. Economische migratie als allesoplosser is een illusie, een perverse want dit is slecht voor de migranten en hun land van herkomst. Ik zeg nee tegen gelukszoeken en ja tegen gelukscreatie!
Linkse euforie...
Beste lezers, u kan op beide oren slapen. De doden in de Middellandse Zee zullen niet meer vallen, de vluchtelingenstromen zullen opdrogen én de economische crisis zal opgelost worden. Het antwoord op alle vragen die ons slapeloze nachten bezorgd is migratie, migratie én migratie!!! Het linkse mantra migratie = welvaart overspoelt onze breinen om Orwelliaans ons te doen overtuigen van de Grote Waarheid.
In het Evangelie volgens Multikul staat duidelijk dat migranten een green card nodig hebben. Deze green card geeft economische migranten een werkvisum voor één jaar met beperkte sociale bescherming. Zoals een liberaal betaamt moet de moloch van een EU dit visum geven en Fort Europa zo snel mogelijk afgebroken worden. Dan gooit men nog wat nietszeggende modewoorden: opener landbouwbeleid, actievere defensie, ... Natuurlijk is het enige obstakel extreemrechts en een gefaald integratiebeleid, maar men blijft positief!
... en bittere realiteit
De wakkere van geest doorprikt makkelijk de linkse euforie. Geen enkele economische migrant zal in één jaar kunnen integreren, een stiel leren, een job krijgen en genoeg afdragen om de maatschappelijke kosten terugbetalen. Dit is socio-economische science-fiction van het Star-Trekgehalte. Een taal & cultuur leren kost tijd, educatie kost tijd en jobs zijn er niet.
De beperkte sociale bescherming gelooft niemand dat deze komt. Puur rationeel zou dit een vorm van sociale dumping zijn, gefinancierd en goedgekeurd door onze eigen regering! Dit zou ook leiden tot een hangmatcultuur en sociale fraude, economische migranten zullen wel de lusten (OCMW-uitkering en dito huisvestiging) maar niet de lasten (integratielessen & werken) willen dragen. Ik zwijg dan nog over de discriminatie die migranten zullen hebben en het gehuil van links voor het "corrigeren" van deze zelf-uitgevonden discriminatie en dus ijveren voor een volledige toegang tot onze zuurverdiende sociale zekerheid. Niets gaat dan overblijven om de vergrijzing op te vangen.
Vele economische migranten zullen vaak blijven steken in fase 1 (integreren) omdat er enerzijds geen incentive is vanuit het perspectief van de migrant (over een jaar is deze terug weg) en anderzijds omdat links gewoon geen eisen gaat stellen. Waarschijnlijk draait het eropuit dat het de Vlamingen zijn die zullen aanpassen aan de migranten en niet omgekeerd (zie naar Erasmusstudenten en speciale Engelstalige lessen voor hen en hen alleen). Ik kan de gesprekken tussen de baas en de migrant al voorstellen, het is alsof men kijkt naar een aflevering van Matroesjka's.
Ook blijft het stil wat er gaat gebeuren als dat jaartje is afgelopen. De green card is eerder een wild card voor onbeperkte toegang tot het land. Niemand verwacht dat de economische migrant zich braafjes richting land van herkomst gaat bewegen. Waarschijnlijk vergt dit systeem weer een uitgebreid ambtenarenapparaat om alle visums te controleren en verlopen visumhouders uit te wijzen. In realiteit eindigen deze migranten in de illegaliteit en uiteindelijk de goot. Dan gaat links hun hart tonen en al die economische migranten regulariseren. Als dank kleuren ze het bolletje rood bij de rode partij. Links en cliëntelisme, ze blijven onlosmakelijk verbonden.
Liberaal neokolonialisme
Voor blauw daarentegen worden economische migranten als wandelende geldautomaten gezien. Liberalen als De Croo geven geen ene moer wie er consumeert, zolang ze maar consumeren. Dat dit maar povertjes gaat zijn door de armoede onder economische migranten wordt gemakshalve vergeten.
Liberalen geloven echt dat economische migratie doet innoveren. Alsof al die migranten bollebozen zijn. Nee, doorprikken die bubbel. Migranten, zoals de gastarbeiders van blauwe weleer, zijn enkel goed voor het vuil werk (het eufemisme knelpuntberoep wordt weer rondgestrooid). Als een liberaal spreekt over beperkte sociale bescherming, bedoelt deze volledige sociale uitbuiting.
Natuurlijk wordt de bevolkingstoename van Europa geprezen. Natuurlijk kan dit alleen als de economische migranten blijven (oeps!). Onzinniger dan dit argument bestaat er niet. Enkel als die mensen arm gehouden worden blijven ze kweken. Dan nog, de kinderen van vandaag zijn de ouderen van morgen, dit zal enkel leiden tot een opbod van bevolkingsgroei. Dit is niet duurzaam.
Het ergste is dat onder het blauw vernislaagje een perverse logica zit. Het pleidooi voor economische migratie combineert het slechtste van liberalisme en nationalisme tot een brei van egoïsme en zelfontwikkeling ten koste van anderen. Men zegt men dat men de vluchtelingencrisis wilt oplossen maar men verergert het alleen maar. Liberalen willen bewust een brain drain veroorzaken in de landen van herkomst ter verrijking van de eigen economie. Nadat de kolonisten de minerale rijkdom plunderde moet de menselijke rijkdom nu ook genomen worden. Gortiger dan dat economisch nationalisme bestaat er niet.
Economische migranten zijn zelf de toekomstige middenklasse van die landen en worden gelokt naar het Westen door de green card van de liberalen. Het argument dat zij geld toesturen is maar een schrale troostprijs en een terugkeer naar de denkwijze van de vorige eeuw. In Europa wordt kennis & vaardigheden nu meer naar waarde ingeschat. Een dokter kan geen levens redden door een cheque te sturen naar zijn familie.
Recht op gelukscreatie
Liberalen zijn meesters in de eufemismen. Economische migratie bevorderen is niets meer dan een open grenzenbeleid voor gelukszoekers. Deze krijgen zelfs de rode loper uitgerold.
Hardcore liberaal Koert Van Espen was geschokt op Twitter dat ik niet meeging in zijn utopisch beeld van "recht op gelukszoeken". Ik werd vergeleken met Pol Pot. Ironisch genoeg ontnemen liberalen als hem ontnemen veel meer geluk van economische migranten dan ik met mijn pleidooi tegen gelukszoekers.
Dit gaat diep-filosofisch klinken maar het is de waarheid. Geluk en leed worden beide bepaald door afgunst en hebzucht door de eindeloze neiging te vergelijken met referentiepersonen. Dit is basis sociale psychologie. Ja, wij in het Westen hebben het goed. Toch zijn wij niet gelukkig want als referentie nemen we de rijken met hun chique wagens en enorme villa's. Ja, migranten zijn niet gelukkig want ze kijken naar een westers gezin en al hun weelde.
Het resultaat van dit vergelijken is het afgunstsocialisme, want datgene dat men begeert maar niet kan krijgen moet van iemand afgenomen worden. Men rechtvaardigt dit door drogredenen zoals sociale rechtvaardigheid, economische ongelijkheid en solidariteit, maar in essentie eist men een deel van de koek van een ander op. Socialisten willen dat geluk wordt gehaald: letterlijk bij de rijken voor arme Europeanen en bij de westerlingen voor arme migranten. De realiteit is de enige barrière: niet iedereen kan in het Westen gaan wonen. De rijken kunnen niet een eindeloos obese staat dragen.
Afgunstsocialisme is vluchtgedrag en neigt naar reddeloosheid. Door te focussen op de verschillen tussen de mensen is men blind voor wat men al heeft. Daardoor voelt men zich niet ongelukkig, men maakt zich ongelukkig. Men wentelt in zelfmedelijden en men blijft bij de pakken zitten. Men zoekt als maar meer heil in de overheid, men wordt een klant en claimt (of eist?) alsmaar meer. Socialisme eindigt altijd in apathie.
Wat is het alternatief? Een echt liberaal principe is de handen-uit-de-mouwenaanpak. Men kan de moed vinden om het beter te doen. Geluk neemt men niet van anderen maar creëert men zelf. Migranten worden beter geëmancipeerd om te blijven in eigen land. Zij zijn de toekomst van hun land, hun gemeenschap. Participatie in hun economie en sociale zekerheid is een must. Hun welvaartscreatie moet lokaal blijven. Dan pas kunnen ze uit de armoede groeien en hoeven ze helemaal niet in gammele bootjes te stappen van malafide mensensmokkelaars. Dan pas kunnen ze gelukkig zijn.
Conclusie
Rood en blauw vertellen de burger sprookjes. Niets van hun mantra's kan de toets van de realiteit weerstaan. Economische migratie als allesoplosser is een illusie, een perverse want dit is slecht voor de migranten en hun land van herkomst. Ik zeg nee tegen gelukszoeken en ja tegen gelukscreatie!
Reacties