Verontrustend nieuws komt overgewaaid uit de States: comedians, sprekers en professoren aan de universiteiten worden onderworpen aan de codex der politiek-correctheid. Studenten zijn hypersensitief en elke opmerking verwijzend naar een identiteit doet hen pijn. Wat is er aan de hand? Blijft Vlaanderen gevrijwaard?
Micro-agressie
De centrale gedachte van deze golf aan politiek-correctheid is het concept micro-agressie. Blijkbaar bedoelt men hiermee uitingen die als discriminerend wordt ervaren (nadruk op ervaren, niet is). Micro-agressie is een aaneenschakeling van stromandrogredenen en intentieprocessen, waarbij men zelf intenties zoekt achter woorden die er vaak helemaal niet zijn. Een gewone vraag als "Waar ben je geboren?" zou al suggereren dat de vraagsteller de ander niet als een autochtoon ziet. Het is absurd natuurlijk maar er zijn studenten die dat echt geloven!
In Vlaanderen is dit nog niet zo verspreid. Alhoewel... Wanneer de discussie rond de Koppen-reportage losbarstte (lees mijn uiterst kritische blog hier), liet Rachida Aziz Vlaanderen kennismaken met het concept micro-agressies. Gekleurde mensen zouden micro-agressies opstapelen totdat ze breken. Ik vraag mij af wat zwaarlijvige mensen meemaken en zij gaan niet in een depressie... Deze huis-tuin-en-keuken psycholoog zwiert met wat termen maar weet de klepel niet hangen. Ik zie dit eerder als nog een voorbeeld van een kaakslagallochtoon.
Ook Nederland kent micro-agressie. Een welgemeend compliment "Wat spreek jij goed Nederlands!" is opeens zuiver racisme. Er bestaan opeens coaches en therapeuten die mensen weerbaarder moet maken tegen micro-agressie.
Op een bepaald moment zal er naar Amerikaans model helemaal gezwegen worden uit schrik om iemand te kwetsen. Is dat de bedoeling van de racismefanaten? Mag blank, zwart, homo, hetero, man, vrouw, of wat dan ook, niet meer met elkaar praten?
Trigger warning
Wat er vandaag gebeurt is zoveel meer dan een paar suggestieve opmerkingen. Professoren op de universiteit kunnen zelfs delen van hun les niet meer geven.
Wanneer een rechtenprofessor de verkrachtingswet of een literatuurprofessor het misogyne boek The Great Gasby gaan bespreken, moeten zij aan het begin van de les een "trigger warning" geven. Pas op beste studentes, dit kan confronterend zijn!
De "logica" erachter is dat trauma's van verkrachting, misbruik of mishandeling zouden bovenkomen en de studente psychisch zouden schaden. Ik denk dat voor die uitzonderlijke gevallen een therapiesessie achteraf om alles te kunnen plaatsen meer helpt dan andere studenten
Men gaat de revisionistische toer op als men boeken waarin zwarten nog als niggers werden beschreven gaat censureren. In extreem geval wordt het gewoon overgeslagen na klachten van studentes.
Daardoor ontzegt men studenten belangrijke zaken van vroeger en nu. Het is nodig onderdeel van hun vorming tot een kritisch, volwassen en academisch-onderricht persoon om met minder aangename zaken om te gaan.
Beruftsverbot
De gevolgen van deze politiek-correcte obsessie is bijna crimineel. Studenten in Amerika ontzeggen sprekers hun recht op vrije meningsuiting. Veel van de sprekers en comedians zijn voor hun inkomen afhankelijk en een boycot eindigt dan ook tot broodroof.
Niet alleen wordt er dus verwacht studenten dat ze niet gekrenkt mogen worden, ook verwachten zij dat anderen hun visies integraal overnemen. Politiek-incorrecten die weigeren te buigen en te conformeren eindigen in de goot.
In Vlaanderen is dit niet anders. Hier zijn de studenten nog niet geconformeerd en zijn er aanhoudende clashes tussen politieke studentenclubs. KVHV staat lijnrecht tegenover ALS. ALS weigerde het KVHV toegang tot al hun lezingen, een inbreuk op de statuten van UGent. Uiteindelijk werd ALS uit de vereniging van politieke studentenclubs PFK gegooid. Grappige is dat ALS hun schrapping niet zien door hun ondemocratisch gedrag (en de afwezigheid van een deftige boekhouding), maar als een complot van Siegfried Bracke! Deze vaudeville wordt dus vervolgd volgend academiejaar
Ook aan UAntwerpen laat ALS zich van hun minst democratische kant zien. In plaats van rechtsen de toegang tot een lezing te ontzeggen, ontzegden ze het NSV het organiseren van hun lezingen totaal. Linkse vandalisten bekogelen het hotel waar het colloquium plaats ging vinden met verfbommen.
Er is dan ook geen twijfel dat politiek-correcte studenten alles dat een vleugje rechts is niet dulden op "hun" universiteiten! Als politicisme kan dit tellen!
Angststoornis
Het is niet door mij uitgevonden, maar politiek-correctheid in deze mate wordt omschreven als een ziekte.
Het gedrag van politiek-correcten worden vergeleken met mensen die lijden aan angststoornissen en depressie. Een heel scala van psychologische terminologie bestaat er om het huidig krampachtig politiek-correct gedrag te omschrijven. Ik neem er eentje: negatieve filtering. Politiek-correcten zien zaken negatief, uit gesprekken filteren ze enkel de negatieve zaken eruit zodat ze het hele gesprek labellen als negatief.
Psychologen weten dat zulke patiënten beschermen tegen datgene dat hen angstig maakt geen nut heeft. Meer zelfs, beschermend gedrag maakt het juist erger. Politiek-correcten moeten eigenlijk continu geconfronteerd worden met zaken die zij niet comfortabel vinden.
Minorisme
De psychologische mechanismes verklaren niet de ideologische achtergrond van deze ziekelijke politiek-correctheid.
Een mogelijke oorzaak besprak ik al bij de heisa rond genderneutrale toiletten. Bepaalde groepen vereenzelvigen hun identiteitsbeleving met de rol dat ze spelen in het publiek. De scheiding tussen publieke en private identiteit wordt niet gerespecteerd. Men is bv. moslima en dat moet altijd kenbaar zijn.
Een andere oorzaak is het diepe wantrouwen dat er bestaat tussen bevolkingsgroepen. Men is lichtgeraakt en staat vaak op de achterste poten bij de minste opmerking. Deze cultuur van wantrouwen wordt best geïllustreerd met de #DailyRacism-campagne. De sociale cohesie in de Vlaamse gemeenschap is weg, alles is verdacht wat een Vlaming ook zegt of doet (want racist). De micro-agressies zijn een bedroevend dieptepunt van de kloof tussen bevolkingsgroepen.
Een laatste oorzaak is wat ik noem "minorisme". Het is een ideologie dat het tegenovergestelde is van het populisme. Terwijl populisten het volk op een voetstuk plaatst, doen minoristen dit voor een minderheid. Populisten ageren tegen het establishment die hun wil zouden opleggen aan het volk. Minoristen ageren tegen het volk die hun wil zouden opleggen aan de minderheid. Populisten ijveren voor de bevrijding van het volk en ijveren voor meer directe democratie, minoristen ijveren voor de bevrijding van de minderheid en ijveren voor meer (voor)rechten (dit zijn groepsrechten, geen individuele rechten zoals de meeste liberalen bedoelen).
Een uitwaseming van het minorisme is de dictatuur van de minderheid, de minderheid gijzelt het hele volk en legt hierbij hun wil op aan dat volk. De discussie van onverdoofd slachten kadert in dit minorisme. Een minderheid eist in naam van het recht op godsdienstvrijheid een uitzondering op de wet.
Conclusie
Politiek-correctheid overheerst de Amerikaanse universiteiten. Ook in Vlaanderen is het in opmars. Met drogredenen als micro-agressies en praktijken als trigger warnings is dit een bedreiging voor de vrije meningsuiting. Studenten zoals ik kunnen best de politiek-correcten ontmaskeren door te wijzen op de psychologische en ideologische fundamenten van hun praktijken. Het is nog zeker niet te laat om het tij te doen keren.
Micro-agressie
De centrale gedachte van deze golf aan politiek-correctheid is het concept micro-agressie. Blijkbaar bedoelt men hiermee uitingen die als discriminerend wordt ervaren (nadruk op ervaren, niet is). Micro-agressie is een aaneenschakeling van stromandrogredenen en intentieprocessen, waarbij men zelf intenties zoekt achter woorden die er vaak helemaal niet zijn. Een gewone vraag als "Waar ben je geboren?" zou al suggereren dat de vraagsteller de ander niet als een autochtoon ziet. Het is absurd natuurlijk maar er zijn studenten die dat echt geloven!
In Vlaanderen is dit nog niet zo verspreid. Alhoewel... Wanneer de discussie rond de Koppen-reportage losbarstte (lees mijn uiterst kritische blog hier), liet Rachida Aziz Vlaanderen kennismaken met het concept micro-agressies. Gekleurde mensen zouden micro-agressies opstapelen totdat ze breken. Ik vraag mij af wat zwaarlijvige mensen meemaken en zij gaan niet in een depressie... Deze huis-tuin-en-keuken psycholoog zwiert met wat termen maar weet de klepel niet hangen. Ik zie dit eerder als nog een voorbeeld van een kaakslagallochtoon.
Ook Nederland kent micro-agressie. Een welgemeend compliment "Wat spreek jij goed Nederlands!" is opeens zuiver racisme. Er bestaan opeens coaches en therapeuten die mensen weerbaarder moet maken tegen micro-agressie.
Op een bepaald moment zal er naar Amerikaans model helemaal gezwegen worden uit schrik om iemand te kwetsen. Is dat de bedoeling van de racismefanaten? Mag blank, zwart, homo, hetero, man, vrouw, of wat dan ook, niet meer met elkaar praten?
Trigger warning
Wat er vandaag gebeurt is zoveel meer dan een paar suggestieve opmerkingen. Professoren op de universiteit kunnen zelfs delen van hun les niet meer geven.
Wanneer een rechtenprofessor de verkrachtingswet of een literatuurprofessor het misogyne boek The Great Gasby gaan bespreken, moeten zij aan het begin van de les een "trigger warning" geven. Pas op beste studentes, dit kan confronterend zijn!
De "logica" erachter is dat trauma's van verkrachting, misbruik of mishandeling zouden bovenkomen en de studente psychisch zouden schaden. Ik denk dat voor die uitzonderlijke gevallen een therapiesessie achteraf om alles te kunnen plaatsen meer helpt dan andere studenten
Men gaat de revisionistische toer op als men boeken waarin zwarten nog als niggers werden beschreven gaat censureren. In extreem geval wordt het gewoon overgeslagen na klachten van studentes.
Daardoor ontzegt men studenten belangrijke zaken van vroeger en nu. Het is nodig onderdeel van hun vorming tot een kritisch, volwassen en academisch-onderricht persoon om met minder aangename zaken om te gaan.
Beruftsverbot
De gevolgen van deze politiek-correcte obsessie is bijna crimineel. Studenten in Amerika ontzeggen sprekers hun recht op vrije meningsuiting. Veel van de sprekers en comedians zijn voor hun inkomen afhankelijk en een boycot eindigt dan ook tot broodroof.
Niet alleen wordt er dus verwacht studenten dat ze niet gekrenkt mogen worden, ook verwachten zij dat anderen hun visies integraal overnemen. Politiek-incorrecten die weigeren te buigen en te conformeren eindigen in de goot.
In Vlaanderen is dit niet anders. Hier zijn de studenten nog niet geconformeerd en zijn er aanhoudende clashes tussen politieke studentenclubs. KVHV staat lijnrecht tegenover ALS. ALS weigerde het KVHV toegang tot al hun lezingen, een inbreuk op de statuten van UGent. Uiteindelijk werd ALS uit de vereniging van politieke studentenclubs PFK gegooid. Grappige is dat ALS hun schrapping niet zien door hun ondemocratisch gedrag (en de afwezigheid van een deftige boekhouding), maar als een complot van Siegfried Bracke! Deze vaudeville wordt dus vervolgd volgend academiejaar
Ook aan UAntwerpen laat ALS zich van hun minst democratische kant zien. In plaats van rechtsen de toegang tot een lezing te ontzeggen, ontzegden ze het NSV het organiseren van hun lezingen totaal. Linkse vandalisten bekogelen het hotel waar het colloquium plaats ging vinden met verfbommen.
Er is dan ook geen twijfel dat politiek-correcte studenten alles dat een vleugje rechts is niet dulden op "hun" universiteiten! Als politicisme kan dit tellen!
Angststoornis
Het is niet door mij uitgevonden, maar politiek-correctheid in deze mate wordt omschreven als een ziekte.
Het gedrag van politiek-correcten worden vergeleken met mensen die lijden aan angststoornissen en depressie. Een heel scala van psychologische terminologie bestaat er om het huidig krampachtig politiek-correct gedrag te omschrijven. Ik neem er eentje: negatieve filtering. Politiek-correcten zien zaken negatief, uit gesprekken filteren ze enkel de negatieve zaken eruit zodat ze het hele gesprek labellen als negatief.
Psychologen weten dat zulke patiënten beschermen tegen datgene dat hen angstig maakt geen nut heeft. Meer zelfs, beschermend gedrag maakt het juist erger. Politiek-correcten moeten eigenlijk continu geconfronteerd worden met zaken die zij niet comfortabel vinden.
Minorisme
De psychologische mechanismes verklaren niet de ideologische achtergrond van deze ziekelijke politiek-correctheid.
Een mogelijke oorzaak besprak ik al bij de heisa rond genderneutrale toiletten. Bepaalde groepen vereenzelvigen hun identiteitsbeleving met de rol dat ze spelen in het publiek. De scheiding tussen publieke en private identiteit wordt niet gerespecteerd. Men is bv. moslima en dat moet altijd kenbaar zijn.
Een andere oorzaak is het diepe wantrouwen dat er bestaat tussen bevolkingsgroepen. Men is lichtgeraakt en staat vaak op de achterste poten bij de minste opmerking. Deze cultuur van wantrouwen wordt best geïllustreerd met de #DailyRacism-campagne. De sociale cohesie in de Vlaamse gemeenschap is weg, alles is verdacht wat een Vlaming ook zegt of doet (want racist). De micro-agressies zijn een bedroevend dieptepunt van de kloof tussen bevolkingsgroepen.
Een laatste oorzaak is wat ik noem "minorisme". Het is een ideologie dat het tegenovergestelde is van het populisme. Terwijl populisten het volk op een voetstuk plaatst, doen minoristen dit voor een minderheid. Populisten ageren tegen het establishment die hun wil zouden opleggen aan het volk. Minoristen ageren tegen het volk die hun wil zouden opleggen aan de minderheid. Populisten ijveren voor de bevrijding van het volk en ijveren voor meer directe democratie, minoristen ijveren voor de bevrijding van de minderheid en ijveren voor meer (voor)rechten (dit zijn groepsrechten, geen individuele rechten zoals de meeste liberalen bedoelen).
Een uitwaseming van het minorisme is de dictatuur van de minderheid, de minderheid gijzelt het hele volk en legt hierbij hun wil op aan dat volk. De discussie van onverdoofd slachten kadert in dit minorisme. Een minderheid eist in naam van het recht op godsdienstvrijheid een uitzondering op de wet.
Conclusie
Politiek-correctheid overheerst de Amerikaanse universiteiten. Ook in Vlaanderen is het in opmars. Met drogredenen als micro-agressies en praktijken als trigger warnings is dit een bedreiging voor de vrije meningsuiting. Studenten zoals ik kunnen best de politiek-correcten ontmaskeren door te wijzen op de psychologische en ideologische fundamenten van hun praktijken. Het is nog zeker niet te laat om het tij te doen keren.
Reacties