Het is de dag van de migrant en we zullen het geweten hebben. Links ziet dit weer de uitgelezen kans om migranten te promoten en natuurlijk de Vlaamse bevolking van racisme te beschuldigen. Rechts treurt eerder en hamert op de problemen die het veroorzaakt.
Moderne slavernij
Een waarheid staat buiten kijf: migranten doen het "vuil" werk dat wij Vlamingen niet al te graag doen: het vuilnis, poetsen, de mijnen en andere zware beroepen. In regel zijn dit beroepen waar er niet veel geld te rapen valt. Het rare is, elke partij van links tot rechts stelt dit niet in vraag. Het is een kille economische logica: de meeste knelpuntberoepen zijn deze waar weinig kwalificaties voor nodig zijn. Migranten zijn sowieso eerder laaggeschoold. Het lijkt alsof zij de restjes van de werkgelegenheid toegeworpen krijgen.
Veel migranten delen mijn visie niet. Velen halen wel vreugde aan het werk, misschien zijn wij als maatschappij eerder te kieskeurig. Zoon/dochter moet een diploma halen (liefst universiteit) en een beter leven hebben dan de ouders. Migranten zijn blij met elk werk en komen van alle uithoeken van de wereld. Dit levert voor sommige sectoren problemen op: sociale dumping. Netto zijn er veel banen verloren gegaan in de transport- en bouwsector door migranten die jobs voor illegaal-lage inkomens doen.
Vergrijzing vs. verbruining
Als voordeel wordt gesteld dat migranten onze pensioenen gaan betalen. Dit is een fabeltje. Ten eerste, migranten hebben in het begin meer kinderen dan de autochtone bevolking maar uiteindelijk evolueert deze snel naar het aantal kinderen zoals de autochtone bevolking. Dit komt omdat armoede zorgt voor meer kinderen. Vanaf dat de migranten uit de armoede zijn, daalt het aantal kinderen. Ook zijn deze initieel hoger aantal migranten de ouderen van morgen wiens pensioen ook betaald moeten worden.
Ten tweede, de kosten die migranten met zich meebrengen overstijgen de meerwaarde voor de betaling van de pensioenen. Immigranten kosten handenvol geld aan integratiecursussen, extra onderwijssteun, werkloosheidsuitkeringen, ziektekosten, criminaliteit, enz. In een weinig tactvolle uitspraak wordt dit omschreven als de "verbruining" (naar analogie met de vergrijzing). De kosten wegen zwaar door en bedreigen de welvaartstaat.
Multicul of multikul?
Het echte voordeel (volgens links) is toch wel het multiculturalisme. Immigratie wordt als een verrijking van de maatschappij gezien. Over de jaren is dit overschaduwd. De immigranten botsen al te vaak met de autochtone bevolking inzake wetten en gebruiken. Zwarte Piet, Syriëstrijders, rituele slachtingen, de lijst is eindeloos van conflicten. De culturen zijn vaak in strijd met de westerse cultuur. Een open debat wordt vermeden of verzand in gratuite beschuldigingen van xenofobie of racisme. De pot wordt hierdoor op de ketel gehouden en dreigt over te lopen. De autochtone bevolking begint zich te roeren en te mobiliseren. In Duitsland komen burgerbewegingen als Pegida op gang die de immigratie willen beperken. Het zal nu even duren voordat zoiets in Vlaanderen komen maar de populariteit van Maggie De Block bevestigd dat de meerderheid achter een strenger beleid staan.
Symptoombehandeling
Immigranten komen niet uit de lucht gevallen. Vele komen van plekken waar zij een slechter bestaan hebben. Er moet eerst een onderscheid worden gemaakt tussen economische vluchtelingen en asielzoekers.
Economische vluchtelingen komen naar Europa door de armoede in hun geboorteland. Zij denken dat Europa het continent van melk en honing is. Velen sukkelen zelf hier in de armoede of het illegaal circuit. Voor deze met een niet-levensbedreigende situatie is het best om een immigratiestop te hebben. Er is simpel weg geen plaats meer voor hen.
Asielzoekers vluchten voor vervolging of oorlog. Wij moeten deze opvangen (conventie van Genève), ook omdat dat de morele plicht is als mens. Ook deze categorie is desondanks onder vuur. Velen hebben hun asielaanvraag vervalst of erger, zijn voortvluchtigen.
Voorkomen is beter dan genezen. We willen dat de immigratiestromen stoppen, maar we moeten de ziekte en niet de symptomen behandelen. Er zijn krapuleuze banenrepublieken waar men de mensenrechten niet zo nauw neemt. Sinds de onafhankelijkheid van de kolonies, zijn velen ineengestort in bloederige stammenoorlogen. Elke dag is er wel een rebellengroep die de dictator van zijn troon wilt stoten en vervangen door hun eigen dictator. Verkrachting als oorlogswapen wordt vaak gebruikt. De bevolking blijft arm, enerzijds om de zakken van de corrupte ambtenaren te vullen en anderzijds door het verspillen van geld aan wapens. Bedrijven blijven weg en een echte economische verbetering is niet in zicht. Het is een zeer trieste vicieuze cirkel.
Ontwikkelingssamenwerking
Wij als westerse landen kunnen veel en weinig doen. De buitenlandpolitiek is een paradox. Wij durven geen orde op zaken stellen uit angst om als kolonist bestempeld te worden. Als de situatie onhoudbaar wordt, dan zijn de ex-moederstaten wel welkom om het vuil werk te doen. Ex-kolonies hebben liefst dat de westerse landen blanco cheques aan hun geven (waarschijnlijk om aan zelfverrijking te doen) zonder al te veel voorwaarden. Deze financiële en militaire afhankelijkheid maakt dat er weinig discipline is om de handen uit de mouwen te steken.
De ontwikkelingssamenwerking van de toekomst moet dan ook strikter zijn. Het westen mag nog maar één interventie doen: de dictators en rebellen verdrijven. De goede mensen moeten dan met hulp van westerse raadgevers proberen hun land op te bouwen. Uiteindelijk moet het westen de ex-kolonies loslaten. Ontwikkelingssamenwerking zou dan ook moeten uitdoven.
Conclusie
Immigratie is een eerder negatief iets met economische en culture kosten. Immigratie kan niet enkel gestopt worden door de grenzen te sluiten maar door de wortel van het probleem aan te pakken.
Moderne slavernij
Een waarheid staat buiten kijf: migranten doen het "vuil" werk dat wij Vlamingen niet al te graag doen: het vuilnis, poetsen, de mijnen en andere zware beroepen. In regel zijn dit beroepen waar er niet veel geld te rapen valt. Het rare is, elke partij van links tot rechts stelt dit niet in vraag. Het is een kille economische logica: de meeste knelpuntberoepen zijn deze waar weinig kwalificaties voor nodig zijn. Migranten zijn sowieso eerder laaggeschoold. Het lijkt alsof zij de restjes van de werkgelegenheid toegeworpen krijgen.
Veel migranten delen mijn visie niet. Velen halen wel vreugde aan het werk, misschien zijn wij als maatschappij eerder te kieskeurig. Zoon/dochter moet een diploma halen (liefst universiteit) en een beter leven hebben dan de ouders. Migranten zijn blij met elk werk en komen van alle uithoeken van de wereld. Dit levert voor sommige sectoren problemen op: sociale dumping. Netto zijn er veel banen verloren gegaan in de transport- en bouwsector door migranten die jobs voor illegaal-lage inkomens doen.
Vergrijzing vs. verbruining
Als voordeel wordt gesteld dat migranten onze pensioenen gaan betalen. Dit is een fabeltje. Ten eerste, migranten hebben in het begin meer kinderen dan de autochtone bevolking maar uiteindelijk evolueert deze snel naar het aantal kinderen zoals de autochtone bevolking. Dit komt omdat armoede zorgt voor meer kinderen. Vanaf dat de migranten uit de armoede zijn, daalt het aantal kinderen. Ook zijn deze initieel hoger aantal migranten de ouderen van morgen wiens pensioen ook betaald moeten worden.
Ten tweede, de kosten die migranten met zich meebrengen overstijgen de meerwaarde voor de betaling van de pensioenen. Immigranten kosten handenvol geld aan integratiecursussen, extra onderwijssteun, werkloosheidsuitkeringen, ziektekosten, criminaliteit, enz. In een weinig tactvolle uitspraak wordt dit omschreven als de "verbruining" (naar analogie met de vergrijzing). De kosten wegen zwaar door en bedreigen de welvaartstaat.
Multicul of multikul?
Het echte voordeel (volgens links) is toch wel het multiculturalisme. Immigratie wordt als een verrijking van de maatschappij gezien. Over de jaren is dit overschaduwd. De immigranten botsen al te vaak met de autochtone bevolking inzake wetten en gebruiken. Zwarte Piet, Syriëstrijders, rituele slachtingen, de lijst is eindeloos van conflicten. De culturen zijn vaak in strijd met de westerse cultuur. Een open debat wordt vermeden of verzand in gratuite beschuldigingen van xenofobie of racisme. De pot wordt hierdoor op de ketel gehouden en dreigt over te lopen. De autochtone bevolking begint zich te roeren en te mobiliseren. In Duitsland komen burgerbewegingen als Pegida op gang die de immigratie willen beperken. Het zal nu even duren voordat zoiets in Vlaanderen komen maar de populariteit van Maggie De Block bevestigd dat de meerderheid achter een strenger beleid staan.
Symptoombehandeling
Immigranten komen niet uit de lucht gevallen. Vele komen van plekken waar zij een slechter bestaan hebben. Er moet eerst een onderscheid worden gemaakt tussen economische vluchtelingen en asielzoekers.
Economische vluchtelingen komen naar Europa door de armoede in hun geboorteland. Zij denken dat Europa het continent van melk en honing is. Velen sukkelen zelf hier in de armoede of het illegaal circuit. Voor deze met een niet-levensbedreigende situatie is het best om een immigratiestop te hebben. Er is simpel weg geen plaats meer voor hen.
Asielzoekers vluchten voor vervolging of oorlog. Wij moeten deze opvangen (conventie van Genève), ook omdat dat de morele plicht is als mens. Ook deze categorie is desondanks onder vuur. Velen hebben hun asielaanvraag vervalst of erger, zijn voortvluchtigen.
Voorkomen is beter dan genezen. We willen dat de immigratiestromen stoppen, maar we moeten de ziekte en niet de symptomen behandelen. Er zijn krapuleuze banenrepublieken waar men de mensenrechten niet zo nauw neemt. Sinds de onafhankelijkheid van de kolonies, zijn velen ineengestort in bloederige stammenoorlogen. Elke dag is er wel een rebellengroep die de dictator van zijn troon wilt stoten en vervangen door hun eigen dictator. Verkrachting als oorlogswapen wordt vaak gebruikt. De bevolking blijft arm, enerzijds om de zakken van de corrupte ambtenaren te vullen en anderzijds door het verspillen van geld aan wapens. Bedrijven blijven weg en een echte economische verbetering is niet in zicht. Het is een zeer trieste vicieuze cirkel.
Ontwikkelingssamenwerking
Wij als westerse landen kunnen veel en weinig doen. De buitenlandpolitiek is een paradox. Wij durven geen orde op zaken stellen uit angst om als kolonist bestempeld te worden. Als de situatie onhoudbaar wordt, dan zijn de ex-moederstaten wel welkom om het vuil werk te doen. Ex-kolonies hebben liefst dat de westerse landen blanco cheques aan hun geven (waarschijnlijk om aan zelfverrijking te doen) zonder al te veel voorwaarden. Deze financiële en militaire afhankelijkheid maakt dat er weinig discipline is om de handen uit de mouwen te steken.
De ontwikkelingssamenwerking van de toekomst moet dan ook strikter zijn. Het westen mag nog maar één interventie doen: de dictators en rebellen verdrijven. De goede mensen moeten dan met hulp van westerse raadgevers proberen hun land op te bouwen. Uiteindelijk moet het westen de ex-kolonies loslaten. Ontwikkelingssamenwerking zou dan ook moeten uitdoven.
Conclusie
Immigratie is een eerder negatief iets met economische en culture kosten. Immigratie kan niet enkel gestopt worden door de grenzen te sluiten maar door de wortel van het probleem aan te pakken.
Reacties